the journey

last week rasanya macam minggu yang paling penat 

(minggu minggu lepas pun ada juga yang penat

tapi last week penat bercampur stress bercampur dengan lapar bahagi dengan lapar lagi haha)

risau sangat pasal tesis..sebab ada banyak gila tak siap

kesiannya lah...kawan-kawan saya dah habis anlyse data...tinggal nak writting je

pastu kawan saya yang boleh ajarkan gis busy yang amat

pastu nanti nak kawen..pastu bulan satu nak ke london sebab buat attachment kat sana

pastu plak........macam benda

laptop plak virus bermacam-macam...balik format laptop pukul 12 malam

esoknya still kena bangun pagi sebab umar school (nk ponteng tak boleh sebab exam week)

kena jugak bangun....penantnya wehhh

pastu tengahari tu...antara tengahari yang paling memenatkan

nak balik tu ... dah pukul 3.. lupa rupanya belum solat zohor lagi

makanya singgah jap masjid sebelah main gate um ni

dalam kepada tesis...tesis...tesis....tesis.....

lepas solat doa la.."ya Allah...kalau kawan saya ni takleh tolong ajarkan gis sape lagi yg boleh ajarkan..?bulan 12 tak lama lagi dah ni...terangkanlah hati...kurniakan ilham macam mana nak siapkan gis ni.." (spesifik gila siap sebut nama kawan tu haha)

(rasa macam nak nangis je hahahaha gelakkan dia)

macam biasa lepas tu solat akan baca 1 page quran 

(sbb macam nak khatam dalam masa siapkan tesis ni)

sekali dah nak habis 1 page tiba-tiba ada satu ayat yang biasa sangat saya sebut kalau dalam ketakutan kerisauan atau sebelum nak jumpa sv haha

ayat tu ialah

:( :( :(

"Cukuplah Allah sebagai penolong kami dan Allah adalah sebaik-baik pelindung"

"Ya Allah...permudahkanlah budak Nilam ni siapkan tesis dia amin amin"